ZARYS BUDOWY EMULSJI

ZARYS BUDOWY EMULSJI . 2.1. Uwagi ogólne W ogólnym pojęciu emulsją nazywamy układ, który jest zbudowany z dwóch faz ciekłych, przy czym jedna z nich jest rozproszona w drugiej, a fazy te nie są wzajemnie rozpuszczalne. Rozproszenie jednej fazy w drugiej następuje na skutek wkładu znacznej ilości energii przy zastosowaniu specjalnych do tego celu emulsyjnych młynków szybkoobrotowych, zwanych młynkami koloidalnymi (koloidowymi) lub homogenizacyjnymi. Stosuje się również do tego celu szybkoobrotowe mieszadła zwykłe różnej konstrukcji (stary system) lub mieszadła młynki turbinowe. Za pomocą tego sprzętu asfalt rozbijany jest na drobne cząsteczki różnego kształtu, które pod wpływem sił powierzchniowego napięcia przybierają postać mikroskopijnych kulek. Tworzenie kulek i późniejsze utrzymywanie ich kształtu w fazie rozpraszającej ułatwione jest przez obecność emulgatorów, które zmniejszając napięcie powierzchniowe kulek – utrzymują je w równ owadze, nie pozwalając na przedwczesne wzajemne ich zlepianie się. W niektórych emulsjach, jak na przykład naturalny roślinny lateks zwłaszcza z rośliny Hevei, cząsteczki fazy rozproszonej kauczuku mają kształt eliptyczny lub gruszkowaty, podobny do kropli wody o średnicach zastępczych 0,5+3,0 mikronów. Ta z dwóch faz, która jest rozproszona w drugiej, nazywa się fazą rozproszoną, zdyspergowaną lub nieciągłą. Faza rozpraszająca natomiast nazywa się fazą ciągłą lub zewnętrzną. Każda emulsja, jak już wspomniano, jest w zasadzie układem dwufazowym. Inne składniki, jak emulgator, stabilizator itp. są składnikami pomocniczymi lub dodatkowymi. [podobne: wbijanie pali, giętarka do profili, drzwi mroźnicze ]