Woda . Woda, obok asfaltu, jest drugim podstawowym składnikiem (fazą rozpraszającą) prostych emulsji zarówno kationowych, jak i anionowych. Jakość wody, jako jednego z dwóch podstawowych składników (faz) emulsji nie jest obojętna, ze względu na zawartość w niej w różnych ilościach (stężeniu) wielu różnorodnych składników, jak np.: sole wapnia, magnezu, w postaci różnych związków itp. Najwięcej wymienionych związków zawierają tzw. wody twarde. Związki te są najbardziej niepożądane w wodzie, służącej do produkcji emulsji anionowych. Wymienione związki (sole metali ciężkich) powodują rozkład emulgatorów i przedwczesny rozpad emulsji anionowych. Sole metali ciężkich w emulsjach kationowych nie mają ujemnego wpływu na stabilność emulsji kationowych, jeżeli roztwór ich w użytej do produkcji wodzie nie jest stężony, jak to się spotyka czasem w niektórych pokładach wodonośnych. Jak z tego należy wnosić, woda normalna pitna, mniej l ub więcej twarda, nie stwarza trudności w produkcji emulsji kationowych. Natomiast w produkcji emulsji anionowych zachodzi czasem potrzeba zmiękczenia wody. Istotne znaczenie dla wytwarzania, stabilności i przechowywania emulsji zarówno anionowych, jak i kationowych, ma kwasowość (p H) wody (stężenie jonów wodorowych) służącej jako faza rozpraszająca. Kwasowość ta, oznaczona za pomocą pehametru, w emulsjach kationowych powinna się mieścić najczęściej w granicach 2×5, a w emulsjach anionowych 9×11. Z braku pehametru oznaczenie kwasowości można wykonać metodą kolorymetryczną, przy użyciu papierków wskaźnikowych o zawężonej skali. [patrz też: jaka temperatura na piecu, deklaracja właściwości użytkowych wzór, regulamin rodzinnych ogrodów działkowych 2015 ]
Powiązane tematy z artykułem: deklaracja właściwości użytkowych wzór jaka temperatura na piecu regulamin rodzinnych ogrodów działkowych 2015