Terminologia i kryteria układów ciekłych Obecnie w teorii roztworów układów ciekłych, do których należą emulsje właściwe, przyjęła się terminologia oparta na podstawie wielkości cząsteczek w postaci mikroskopijnej wielkości kuleczek, rozproszonych w tych układach. Przyjęta terminologia grup układów ciekłych jest sprawą umowną. Ułatwia ona bliższe zrozumienie pojęć stanu cieczy na podstawie wielkości cząsteczek rozproszonych w tych układach. W rzeczywistości nie istnieje taka wyraźna granica pomiędzy tego rodzaju układami grup cieczy. Zawsze następuje wzajemne przenikanie cząsteczek z sąsiednich grup cieczy. O nazwie grupy układu ciekłego decyduje zwykle większość cząsteczek o rozmiarach, odpowiadających jednej z wymienionych w tablicy grup fazy rozproszonej. Najczęściej obowiązuje jedna nomenklatura, ustalona we właściwej normie. Wzajemne przenikanie cząsteczek fazy rozproszonej następuje w grupowych układach cieczy, między innym i ze względu na ruchy tzw. Browna , które są charakterystyczne dla cząstek koloidalnych . Ruchy te występują również w cząsteczkach fazy rozproszonej emulsji właściwych. Poza tym, na wzajemne przenikanie różnej wielkości jednej sąsiedniej grupy cząsteczek fazy rozproszonej pomiędzy cząsteczki drugiej grupy mają wpływ również: siły van der Waalsa, powodujące oddziaływanie orientacyjne i przyciąganie odpowiednio ustawiających się cząsteczek: – różnica ciężarów właściwych obu faz emulsji – prądy konwekcyjne, spowodowane miejscową różnicą temperatur emulsji – siły grawitacji. [podobne: bims poznań, sanpol poznań, adeco drzwi ]
Powiązane tematy z artykułem: adeco drzwi bims poznań sanpol poznań