Kosy i sierpy. Kosa jest szeroko rozpowszechnionym narzędziem. Kosą kosi się zarówno trawy jak i zboża. Czystość i lekkość roboty kosy zależne są od jej gatunku, naklepania, naostrzenia i od sposobu osadzenia na długą rękojeść (kosisko) . Gatunek kosy sprawdza się czystością dźwięku i równomiernym wygięciem ostrza przy nacisku od strony piętki na czubek. Klepanie kosy wykonuje się wzdłuż brzegu całego ostrza równymi uderzeniami wąską częścią młotka na babce o wypukłej gładkiej główce. Po naklepaniu ostrze powinno mieć wygląd gładkiej ostrej głowni szerokości 3-4 mm, a cała kra wędź ostrza powinna mieć jednakową grubość. Naklepaną kosę ostrzy się osełką z obydwu stron. Kosę przymocowuje się do kosiska przy pomocy pierścienia i klina. Na kosisku umocowuje się rękojeść dla prawej ręki. Przy koszeniu sianych traw o grubych łodygach i suchych zbóż, umocowanie kosy ustanawia się tak, aby odstęp od czubka i piętki do podstawy rękojeści był jednakowy; przy koszeniu traw łąk naturalnych, wymagających mniejszego wysiłku, czubek kosy oddala się nieco. Zasięg kosy będzie w ten sposób większy aniżeli w pierwszym wypadku. [więcej w: wbijanie pali , wiązar dachowy , magnesy ferrytowe ]
Powiązane tematy z artykułem: magnesy ferrytowe wbijanie pali wiązar dachowy