Asfalty tego rodzaju oczywiście nie są stosowane w budownictwie drogowym. Po składzie grupowym sądząc, asfalty z ropy tzw. romaszkińskiej są, pod względem ich przydatności do robót nawierzchniowych na drogach samochodowych i lotniskowych, gorsze od najlepszych pod tym względem asfaltów bezparafinowych z rop albańskich lub meksykańskich. Na niekorzyść asfaltów z ropy romaszkińskiej przemawia znaczna zawartość parafin oraz 10-krotnie niższa lepkość ich żywic, natomiast na korzyść znacznie większa zawartość żywic i mieszczące się w ustalonych granicach wymagania normowe, dotyczące parametrów reologicznych (penetracja, ciągliwość, łamliwość). W rezultacie różnica jakości między tymi asfaltami (pod względem użytkowym) nie jest decydująca, co potwierdza stosowanie ich na dużą skalę w budownictwie drogowym od 12 lat (1960 r.) z zadowalającym wynikiem przy właściwym wykonawstwie robót. Tak samo wystarczająco dobre wyniki otrzymano przy u życiu asfaltów z ropy romaszkińskiej do produkcji emulsji kationowych i stosowaniu tych emulsji od kilku lat (1965 r.) do robót drogowych na skalę techniczną. [podobne: mała architektura ogrodowa, domy w systemie kanadyjskim, deklaracja właściwości użytkowych wzór ]
Powiązane tematy z artykułem: deklaracja właściwości użytkowych wzór domy w systemie kanadyjskim mała architektura ogrodowa